#bergschoenen
- maaktijdvoortijd
- 9 sep 2024
- 2 minuten om te lezen
Terwijl de oudste dochter een olympisch kampioene voorzag van een lekker drankje in de bar van de prachtige sporthal van Stalvoc (en opi alleen maar zeer fier kon toekijken naar zijn hübschen Mädchen), gingen we met onze jongste tetterende telg alvast naar zee. Fris gepoetst en onze heerlijke green cardaMOM verwelkomde ons al met volle teugen, za-lig! (Doet er mij aan denken om nog even wat bij te gaan halen bij de Rituals, want ondertussen zijn kleine details 'we zijn er weer'-vibes geworden.)
Terwijl het in Limburg kletterde, scheen natuurlijk in Oostende de zon. Bakkerij 'Alain' zorgde weer voor heerlijke broodjes in de ochtend. Niet fancy, maar onze favoriet ondertussen. Een baguette en dan wat boter mét zeezout én een schijfje kaas van kaaswinkel Bretoentje uit de James Ensorgallerij. Less is more.
Een leuk weerzien tussen de zusjes en omi en opi aan het Centraal Station. Net zoals in de film, een innige omhelzing. Dankbaar en blij om deze momentjes samen te mogen delen.
We namen ze mee naar Lizette en Lucien. Je meer welkom voelen kan je nergens anders dan hier. Hannes en Omar deden er samen met de andere bijzondere jongeren en hun prachtige begeleiders alles aan om onze lunch lekker en gezellig te maken. Een echte middagtip, de beste in Oostende.

Kom erbij en dans, de sunset aan het Q-beach House riep ons! Want ik, jij, hij of zij, iedereen heeft iemand nodig! We gaan er samen voor! De kindjes vonden het strand (en de gratis chips) heel interessant, wij vooral de heerlijkste nostalgische klanken. Ze blijven het absoluut kunnen. ClouSEA.

De grote Braderie in de Petit Paris wijk met de streekproductenmarkt is ondertussen een traditie aan het worden. Hopelijk eentje met nog vele edities samen. We waren erg fier toen ook de Limburgse vlaaien, en speciaal de Bakkemoezen, erkend werden op deze gezellige proevertjesmarkt. Fan van Oostende, maar vooral ook een fiere Limburger. Heerlijk, dat stukje vlaai! We hadden het nog nooit in de buurt geproefd en smulden ervan voor het eerst 200 km verderop. Eetbaar Erfgoed op 14 km van Pelt.

En toen werden we gezegend voor een nieuw en mooi schooljaar, nu ja - ons Juliette ontving het voor ons allen. Een dikke drets vanuit de boom op haar blote armpjes. Die meeuwen toch! Ok, uiteindelijk bleek het een dikke duif met stadsallures te zijn.
Nu zijn we er alleszins weer helemaal klaar voor.
Back to the race. Onze sneakers staan al klaar, waarschijnlijk trekken we samen misschien eens de bergschoenen aan. Sowieso ook ooit op de tippen van onze tenen, maar het liefst op blote voeten en regelmatig een slipperdag, bij voorkeur in Oostende. Ademen en gaaaaaaaan! Een stevig tempo.
Of toch... Niet vergeten om
af
en
toe
stil te staan.
Dan kom je verder.
Alles wat ik nodig heb, vind ik hier bij jou.
Niets of niemand houdt me tegen.
Jij hebt mij de kracht gegeven.
Alles wat me doet herleven...
vind ik hier bij jou.
#hello september! Let's jump together!




Opmerkingen